Het is al weer april en mijn blog is nog even leeg als in het begin van het jaar. Tijd om daar weer eens verandering in te brengen. Ik heb zoals je wel kon verwachten niet stil gezeten. Mijn tweede (drukke) semester is begonnen en de hobby’s- waaronder fotografie – moeten af en toe eens opzij gezet worden. Maar dat wil zeker niet zeggen dat ik niet meer buiten kom om plaatjes te schieten.

Begin februari ging er eindelijk iemand in op mijn aanbod om eens een shoot te doen. Ik zei het al vaker tegen vrienden dat ik daar altijd voor open sta. Allen vinden ze het een geweldig idee, maar niemand gaat er ook effectief op in. Maar nu was het eindelijk zo ver. Met de nodige stress en voorbereiding maakten we er een gezellig dagje van. De foto’s zijn ondertussen opgenomen in de portfolio. Met dank aan mijn 2 modellen!

Maart => toneelmaand. Yess eindelijk weer toneel. Al kon ik het laatste weekend niet mee maken door een studiereis toch heb ik er goed van genoten. Eén avondje presteren en het stuk vastleggen op die gevoelige sensor en dan 2 avonden genieten. Genieten van het gezelschap, de sfeer, de medewerkers en natuurlijk het stuk. De foto’s zijn beschikbaar via een dropboxlink. LINK

In april was de jaarlijkse lentemars van de Speelschaar weer aan de beurt. Ook dit jaar was ik er met plezier te gast. Stilaan begint iedereen me te kennen en het voelt echt een beetje als toekomen in een vereniging waarvan ik echt lid ben. Een leuk dagje maar de foto’s moeten helaas wat wachten. Schoolwerk gaat voor. Op diezelfde dag in april was ik ook nog te gast op een babyborrel waar ik ook gevraagd werd om nog een beetje op dat knopje te duwen. Ah ik was ondertussen al goed geoefend na zo’n dagje Speelschaar, zo’n feestje kon er wel nog bij.

Speelschaar: Lentemars & koffieconcert

Ondertussen zijn we bijna eind april. Je zou het misschien niet meteen kunnen raden maar Toneelkring Ware Vreugd is al weer begonnen aan de cafétheaterproductie: “Te Laat” van eind oktober. Ik kon het dan ook niet laten om even binnen te springen en te zien dat we ook deze keer met een groot aantal spelers op post stonden. Maar liefst 25 spelers zullen weer het beste van zichzelf geven. Ik kijk er alvast weer naar uit om de evolutie van het cafétheater te volgen en dit te kunnen vergelijken met het eindresultaat.

Waar ben ik nog mee bezig?
Ik ben een nieuwe manier om foto’s te delen aan het uit testen. Een waardig alternatief voor dropbox waar mensen ook hoge resolutiefoto’s kunnen downloaden. Ik test momenteel nog de functionaliteit en de veiligheid. Maar Lychee lijkt me alvast veelbelovend. Neem alvast een kijkje en feedback is altijd welkom via de contact pagina.
foto’s pieterjancooreman
Ik begin ook alvast aan de nodige voorbereiding voor de twee huwelijken deze zomer. Ik kijk er samen met de koppels alvast naar uit!

Oei het was al weer een eind geleden dat ik nog eens een bericht de wereld instuurde.
De examens zitten er al weer op dus het wordt tijd om eens het vorige jaar te overlopen. 2015 was voor mij een behoorlijk belangrijk jaar. Ik kreeg behoorlijk wat opdrachten binnen en dat was ook de reden waarom ik uiteindelijk kon investeren beter materiaal. Het geeft me meer mogelijkheden en geeft me ook de kans om me meer toe te leggen op video.

Aldus een kort overzichtje van 2015: babyborrel, eerste communie foto’s, dubbel huwelijk, Toneelvoorstelling, Jeugdtoneelvoorstelling, Jubileumconcert, kerstmarkt,…

Ik zal jullie niet lastig vallen met een heel verhaal over al deze gebeurtenissen. Ik toon graag gewoon wat voorbeelden van mijn jaar:

Wat wil ik doen in 2016?
Ik wil mijn Legomanserie alvast nog even doorzetten. Deze kan je volgen via mijn instagram pagina. Ook wil ik me graag wat meer toeleggen op video. Ik ben niet van plan om volledig over te schakelen op video maar ik zie wel potentieel om filmpjes te maken als extraatje bij mijn fotografie. Of het de investering in bepaalde toestellen waard is, is nog maar de vraag. Externe microfoon voor betere audio, tripod voor stabiele beelden, shoulder-rig voor stabiele beelden in beweging, een externe recorder om de raw-video rechtstreeks van de sensor te kunnen op slaan,…
Ik hoop ook dit jaar weer mijn vaste afspraken met de verenigingen te kunnen houden. En ook daar lijkt het me leuk om eens wat video uit te proberen. Maar daarnaast heb ik ook al leuke vooruitzichten voor dit jaar. Ik ben alvast fotograaf op 2 huwelijken deze zomer. En ook daar zal ik, als ik het ook maar ergens de tijd vind (waarschijnlijk niet dus) wat extra beeldmateriaal proberen te verzamelen. Maar zoals ik dus al aangaf mijn volle aandacht blijft gericht op de foto’s. Gezien de kwaliteit van mijn body, acht ik het dan ook nodig om mij voor deze huwelijken enkele lenzen te huren. Lenzen die ver buiten het budget vallen om ze me te kunnen veroorloven maar die wel het perfecte materiaal zijn om zo’n dag in beeld te brengen. Je kan een lens een gigantisch aantal keer huren voor de aankoopprijs. Materiaal maakt een foto niet beter en dat weet ik even goed als de gemiddelde fotograaf. Ik ben zelf nog maar een half jaar overgestapt van de goedkoopste body met kitlens naar een duurder model. En ook daar heb ik huwelijke mee vast gelegd. Maar ik voel mij nog steeds vereerd als ik fotograaf mag zijn op een huwelijk. En dan is wat ik er aan verdien minder belangrijk. De kleine investering in het huren van het geschikte materiaal garandeert mij een geruster gevoel en een hogere kwaliteit voor mijn klanten. Een mogelijke klant zal je niet aannemen op basis van je materiaal maar op basis van je portfolio en personaliteit. Maar als je de kans hebt om het beste materiaal te gebruiken kan dit hen en je eigen portfolio enkel ten goede komen.

Aha dag lezers van mijn blog. Ik weet het, het is alweer veel te lang geleden dat ik nog eens blogde.
Ik zal dus heel wat te vertellen hebben maar zal het toch zo kort mogelijk houden.
Mijn laatste blogbericht ging over het cafétheater van WareVreugd.
En al zou je denken dat ik stil gezeten heb ondertussen ik zal meteen het tegendeel bewijzen. Even daarna was ik als fotograaf weer te gast bij de Koninklijke Speelschaar SFX! Ik verzorgde foto’s van hun herfstconcert. Een fantastisch concert maar met de meest verschrikkelijke lichtomstandigheden. Felle ledlampen kleurden het podium is alle kleuren van de regenboog. Helaas plakken groene, roze, blauwe mensen niet zo mooi op een foto. Gelukkig viel er achteraf nog wat te redden. Neem gerust een kijkje op de nieuwe website van de speelschaar. Daar zijn wat van mijn foto’s te bezichtigen.

Daarna pikte ik nog snel tussen de examens door de nieuwjaarsreceptie van Ware Vreugd mee. Een gezellige bijeenkomst van een hechte groep mensen, verzorgd met heerlijke hapjes.

Na wat examens pikte ik meteen de draad weer op. Ik woonde al snel zoveel mogelijk repetities van ‘De Godmother’ bij. Vorig jaar zag ik toevallig enkele repetities van het Cafétheater en dat bleek uiteindelijk in mijn voordeel uit te spelen. Ik kende het stuk al behoorlijk goed en kon op de generale repetitie goed inspelen op het stuk en wist waar ik moest/kon staan voor een bepaalde foto van een speciaal moment. Het leek me dan ook geen slecht plan om dit jaar niets aan het toeval over te laten. Enkele weken later was het mijn moment om te presteren: Generale repetitie! Na het schminken door het stuk tot de groepsfoto had ik er een goed gevoel bij. Ik was blij met mijn keuze om die repetities bij te wonen! Er zijn al wat foto’s door mijn vingers gegaan de rest volgt een dezer dagen!

Aangezien het toneel in Waardamme altijd een totaalpakket is van begin tot eind was er ook dit jaar iets speciaals! Het publiek werd bij het intreden van de zaal meteen overrompeld met de juiste sfeer. Een pokerspel hier, een lijntje coke daar en nog wat pillen daar. Iets wat je niet vaak ziet bij een andere toneelgroep en iets waarvoor Ware Vreugd ook altijd geprezen wordt!

Voor mij was het alleszins alweer een geslaagde editie van Ware Vreugd. Maar er is meer! (woehoew!) Ergens daartussenin was er al een eerste bijeenkomst van het jeugdtoneelstuk van eind oktober! Ondertussen volgde al een eerste repetitie dewelke overheerst werd door een enthousiaste sfeer. Of ook hiervan later nog foto’s volgen is nog maar de vraag. Wat ik wel kan vertellen is dat ik deze voorbereidingen volledig wil volgen. Ik zou graag eens voor mezelf en ook vanuit fotografisch standpunt een volledige toneelstuk willen volgen. Het stuk zien groeien vanaf 0 tot de laatste voorstelling. En ik ben er ook van overtuigd dat ik alle jeugd zal zien groeien. Het lijkt me alvast een leuk maar uitdagend stuk dus ik zou maar alvast het laatste weekend van oktober vrij houden! Hou ook alvast mijn Facebookpagina of mijn website in de gaten voor de foto’s van het stuk van maart 2015, foto’s van het jeugdtoneel en mijn volgende blogberichten!
Tot de volgende!

Toneel de vaste waarde

Ieder nieuw jaar start ik met één zekerheid: dit jaar ga ik naar het toneel van Ware Vreugd. Zo is het al jaren en zo mag het hopelijk nog jaren blijven ook. Het stuk dat gebracht wordt maakt voor mij niet uit omdat ik zeker ben dat ik een goede avond zal hebben.
Maar sinds enkele jaren is mijn papa lid van deze toneelkring en kom ik meer en meer in contact met deze hechte groep spelers en medewerkers. Ik bood me dan ook dit jaar in maart vrijwillig aan om wat foto’s te nemen van de voorstelling WAC wil koers. Later bleken deze 180 exemplaren wel in de smaak te vallen van de spelers en leden van de vereniging. Enige tijd later werd ik door de voorzitter himself gecontacteerd of ik ook op het cafétheater in oktober de foto’s wou verzorgen. Nu moet ik toegeven dat gevraagd worden om iets te fotograferen altijd beter voelt dan het zelf te moeten aanbieden. Ik kruiste dan ook meteen de data aan in mijn agenda.

Herdenking oorlog
Wat later kreeg ik nog een mailtje. De toneelvereniging zou meestappen in de ‘stoet’ ter herdenking van de oorlog in Oostkamp. Ze hadden ook hier graag wat beelden van gehad en ook hier kon ik natuurlijk niet weigeren.

De woonkamer
De woonkamer een geweldig toneelstuk over de verhalen die zich zouden kunnen afspelen in jou eigen woonkamer. Van de meest hilarische taferelen tot doodserieuze zaken. Een voorstelling die tot op het randje gevuld werd met emoties. Zakdoeken depten tranen van geluk maar ook van verdriet, gevoel en meeleven. Gelukkig was het een cafétheatervoorstelling en werden de emotionele stukken gevolgd door een hoognodige pauze met een hapje en een drankje om de krop in de keel door te spoelen. Kortom een geweldige avond die kon gesmaakt worden bij elk soort publiek. Om mezelf te citeren:”Als de lachbuien en de rillingen van de emotionele stukken je zelf na 10 keer nog overvallen dan weet je dat het echt goed was!”

Maar ik was daar niet alleen voor het stuk, ik moest foto’s hebben! Ik voelde een last op mijn schouders. Want ik moest die emoties en die sleutelmomenten uit ieder stukje kunnen vastleggen. De generale repetitie was mijn enige kans om vrij rond te lopen tijdens de voorstelling dus moest het in 1 keer goed zijn.
Na de voorstelling had ik er een goed gevoel bij maar ik wist dat ik nog heel wat werk had. Want foto’s belicht met een toneelspot zien er nu niet meteen flatterend uit als je ze niet bewerkt. Een uur of 5 bewerken later kreeg ik het gevoel dat het gelukt was. Maar zoals altijd nogal onzeker over het resultaat. De feedback die ik kreeg van spelers en toeschouwers gaf me een grote voldoening. Ik voelde meteen dat ze geapprecieerd werden en dat mijn uren de moeite geloond hadden.
Mensen die je feliciteren, je foto gebruiken als profielfoto, je foto’s delen,… dat is voor mij het mooiste cadeau!

Nieuwsgierigen kunnen altijd even doorklikken op toneel om wat foto’s te bekijken.

De mensen die mijn facebookpagina liken hebben het zeker en vast wel al opgemerkt. Op 5 april bracht ik de lentemars met bijhorend koffieconcert van de Koninklijke Speelschaar in beeld.

Hoe kwam ik erbij?
Je zou je gaan afvragen hoe je erbij komt om zoiets te gaan fotograferen.
Wel eerlijk gezegd vroeg ik mij dat ook af toen een vriend uit mijn voorbije schoolcarrière bij SFX mij het voorstel deed. Door nauw contact te houden en af en toe eens wat beelden door te spelen was hij bekend met mijn werk en blijkbaar viel het in de smaak. Hij deed dan ook zelf het voorstel en nodigde mij uit om die dag eens op een andere manier dan de voorbije jaren proberen vast te leggen. Ik kreeg ‘unlimited access’ en qua foto’s of stijl werden geen eisen gesteld kortom een kolfje naar mijn hand. Ik kon doen en laten wat ik wou maar het liefst kleurenfoto’s.

Hoe begin je daaraan?
Dat was de volgende vraag die ik mij stelde. Buiten het klaarmaken van het belangrijkste materiaal en het opladen van de batterijen heb je ook een fysieke en mentale voorbereiding. Ik zat nog met heel wat vragen ’s ochtends: Wat wil ik vastleggen?-> de essentie van de personen en de vereniging, Hoe?-> op een originele opvallende maar aantrekkelijke manier, Alles bij? Ja (hoop ik) , Uitgerust? hmmm alles kan beter maar ik ben wakker 😀 .
Het feit dat ik zelf ooit lid was van een harmonie zorgde ervoor dat ik wel wist hoe zoiets er ongeveer aan toe ging. Ik dacht dan ook bepaalde beelden en foto’s op voorhand uit zodat ik toch op zijn minst een bepaalde houvast had als ik even niet meer wist wat eerst te fotograferen.

De dag zelf?
De lange beschrijving van de dag zal ik jullie besparen maar ik je vertellen dat het voor mij een geweldige dag was. Ik voelde mijn benen niet meer van het lopen,hurken, springen,zitten,…Maar ik had een geweldig en voldaan gevoel. Ik kon huiswaarts keren met een 750 tal exemplaren van een geweldige vereniging die zich volledig gegeven had die dag. De volgende dag kon ik al meteen aan de slag: importeren,sorteren,bewerken,converteren,exporteren. Uiteindelijk hield ik na enkele selectierondes nog zo’n 350 exemplaren over. Ik had mijn belichting doorheen de dag min of meer dezelfde kunnen houden. De zon had de hele dag fel geschenen dus er was heel wat kleurverlies en felle belichting. Deze zaken waren snel te verhelpen en sloeg ik op in een effectje dat ik op alle foto’s kon toepassen. Elke foto’s nog eens nakijken, wat finetunen en klaar is kees. Alhoewel, sommige exemplaren smeekten om een zwart-wit effect. Ik dacht in mezelf regels zijn er om gebroken te worden en foto’s heb ik toch genoeg dus laat mij maar gewoon mijn zin doen en bewerken zoals mijn oog het wil. Ik eindigde met zo’n 80 niet kleur exemplaren. Ze varieerden van partiële zwart wit tot volledige zwart wit en zelf sepia. Het was voor mij een manier om te tonen dat zwart-wit niet altijd eentonig moet zijn en echt een meerwaarde kan zijn.

Deze exemplaren bleken achteraf zeer in de smaak te vallen bij de leden van de vereniging. (SCORE!)
Maar daar eindigde mijn geluk nog niet. De persoon die mij uitgenodigd had om deze dag vast te leggen was zo vriendelijk om mijn facebookpagina eens wat populariteit te schenken. (Ja 7 likes was zielig, maar ja wat wil je als je hem niet zelf promoot)
Kortom de uitstap, de foto’s, de likes, de reacties hebben het een ervaring gemaakt die voor herhaling vatbaar is.
Check dus zeker eens mijn pagina en de pagina van de jeugdmuziekschool van de Frères.

PS. Wie mijn site al eerder bezocht, heeft vast en zeker opgemerkt dat ik onlangs een nieuw logo heb geïntroduceerd maar later daarover meer.

Examens geven me wonder boven wonder heel wat inspiratie voor toekomstige projecten wat fotografie betreft.

Sinds mijn nieuw webadres heb ik ook een nieuw deel aan mij portfolio toegevoegd, meer bepaald CityPhotography. Het is een verzameling van foto’s die ik verzameld heb tijdens mijn bezoeken aan verschillende grootsteden maar ook kleine gemeentes zoals Oostkamp. Het huidige plan is dan ook deze collectie nog wat uit te breiden met foto’s van Gent en Brugge. Van Brugge heb ik eigenlijk al heel wat foto’s maar toch heb ik opnieuw plannen gemaakt om er nog eens rond te toeren. Op zoek naar de minder bekende maar toch mooie plaatsjes van Brugge. Maar ook Gent lijkt me heel wat moois in zijn marge te hebben. Vooral ’s avonds zijn er zeer mooie verlichte stukken in Gent. Tijdens intersemestriële week zal dan ook zeker een dag worden uitgetrokken voor een bezoek (met camera uiteraard) aan stad Gent. Ik hoop dus binnenkort wat foto’s te kunnen toevoegen aan city photography.

Maar als dit al mijn inspiratie zou zijn tijdens de examens dan zou ‘veel’ wel een overdrijving zijn. Ik speel nog met heel wat verschillende ideeën. Velen ervan nog niet uitgewerkt of doordacht maar ik kan je vertellen dat ik hoop deze onderwerpen op een originele manier aan het licht te brengen.
– Lego/playmobile explore the world
– Light is key in photography
– technology is photogenic
– video can be as remarkable as photography
– secrets can be loud (ssstttt)
– there is a quiet space in every city, you just don’t know it.
– water effects
– …

Ik sta volledig open voor andere ideeën. Vooral dingen die echt een uitdaging zijn om in beeld te brengen en dus niet die plaatjes die iedereen wel al eens gezien heeft. Aarzel niet om contact op te nemen via de contact pagina. Maar ook via facebook : piconifotografie of twitter : @pjcooreman

Eind oktober had ik de eer om een huwelijk vast te leggen samen met mijn nicht. Er werd mij gevraagd de ringen ook vast te leggen. Aangezien ik de eigenaar ben van een 85 mm 1.8G dacht ik meteen aan deze lens voor dit werkje. Je kan er heel leuke scherptediepte effecten mee bereiken. Maar helaas ik kreeg er heel wat problemen mee en die hebben mij een gehele dag achtervolgd. (Graag had ik wat voorbeeldfoto’s gepost maar wacht nog op toestemming over het gebruik van de foto’s.

Wanneer ik echter een foto nam met de 85mm 1.8G leek mijn foto scherp door de zoeker maar de foto op het kleine schermpje achteraan mijn dslr beweerde echter het tegendeel. Omdat het focuspunt naar voren leek te liggen dacht ik dat ik misschien iets verkeerd had gedaan. Ik schakelde de live view modus van mijn dslr in en stelde daar mijn scherpstelpunt in (allemaal op statief). Ook hier leek het scherp te worden tot het moment dat ik mijn beeld effectief vast legde. Dan bleek het plots weer onscherp. Bij ieder beeld leek het focusvlak verschoven naar voor, dichter naar de lens toe. Ik vergrote mijn diafragma naar f4 om toch een scherpe foto van de ringen te krijgen maar ging met een verhoogd stress level terug naar de anderen. Ik had een lens die niet focuste zoals het moest en dan nog wel mijn lievelingslens. Ik speelde de rest van de voormiddag op safe en ging voor de combinatie 18-105 met flits. Tijdens een korte middagpauze deed ik vlug wat test shots en ik kwam weer tot dezelfde conclusie het scherpstelvlak verstelde zich wanneer het beeld werd opgenomen. 

Tijdens de reportage waagde ik het er toch even op en nam wat beelden met deze lens omdat ik zijn sterke lichtkwaliteiten echt wel nodig had want flitsen was praktisch onmogelijk. Maar ook hier schakelde in na enige tijd terug over want ook hier merkte ik een lichte twijfel aan scherpte. Toen we terug naar buiten gingen besloot ik toch nog eens over te schakelen en merkte wonder boven wonder een scherp resultaat op van mijn 85 mm 1.8G. De problemen waren opgelost ? Zomaar ? Spooky?!

Toen ik nadien alle foto’s zag op mijn computer was ik zwaar teleurgesteld. Ik had dus inderdaad een halve dag foto’s gemaakt met een lens die zijn focusvlak met 1-2cm naar voor verschoof op het moment van opname. De portretten van de huwelijksshoot waren bruikbaar en de ringfoto’s ook maar bijlange niet allemaal en dat was best jammer. De portretten mag je niet extreem gaan vergroten en afprinten maar voor een album zijn ze best ok. Mijn humeur keerde echter toen ik de foto’s zag van buiten. want deze waren stuk voor stuk haarscherp. Wat daar gebeurd is en waarom het frontfocus probleem plots opgelost was weet ik ook niet maar ik kon er mee leven.

Focustest!

Na enig contact met de winkel waar ik mijn lens haalde besloot ik toch zelf nog eens een test te doen.

De beste manier om een focusprobleem te testen dat te maken heeft met frontfocus of backfocus is foto’s maken in een gecontroleerde omgeving. Ik gebruikte mijn bureau met voldoende belichting en een statief om mijn omgevingsvariabelen te beperken. Men gebruikt het best een blad met heel wat tekst op en een meetlat. Stel je focuspunt in op 1 welbepaalde lijn tekst. Het blad met de tekst en de lat staan ten opzichte van je camera  onder een hoek. Stel je diafragma waarde zo klein mogelijk in. Hierdoor krijg je een klein scherp gebied en weet je zeker dat je focus klopt.

zoals je kan zien is mijn scherpstelpunt het 6cm punt van de lat en is dit ook effectief scherp.

Hier is dus geen sprake van een focusprobleem (of toch niet meer ) 

Bekijk je resultaten op je computer en stel vast of je al dan niet met een focusprobleem te maken hebt. Ik had er één maar dit is op een magische manier verdwenen. Ik gok of eerder gezegd denk aan een vervuild contact van de lens en hoop dat ik dit nooit meer tegen kom. Ik zal alvast deze lens grondig kuisen en bijgevolg ook regelmatig testen.

Wie het helemaal gelezen heeft : Bedankt!!  want wat staat er weer veel over zo’n klein onderwerp.

Ik wil hier trouwens nog opmerken dat de portretfoto’s van op enige afstand wel zeker bruikbaar waren alleen niet voor de pixelpeepers die op een 100%crop gaan kijken. Daar kun je het verschuiven zien maar voor het gebruik in een album of dergelijk zelfs een vergroting lijkt de kwaliteit mij best ok. Ik heb al vergrotingen gezien van ergere onscherpte die nog fantastisch bleken te zijn.

Beste lezer,

In mei van 2013 las ik in de merel over een fotowedstrijd in Oostkamp. Ik dacht waarom waag ik mijn kans niet?
Ik ging op pad en ging op zoek naar de ‘mooiste’ plaatsjes in Oostkamp.
Vele plaatsen kwamen in mij op Uiteindelijk koos ik in waardamme voor het kerkplein en de kerktoren.
In oostkamp koos ik voor het oude stationsgebouwtje.
Hieruit wou ik een selectie maken maar net toen ik mensen wou vragen om hun favoriete foto’s te selecteren nam ik nog een laatste foto
in de straat die net aan mijn straat grenst. Persoonlijk een van mijn favoriete foto’s.
Enige tijd later heb ik aan verschillende mensen gevraagd of ze hun favoriete foto’s konden kiezen uit mijn selectie.

Met de hulp van de stemmen maakte ik uiteindelijk een keuze van drie foto’s.

Maar uiteindelijk hing alles af van de jury.
En met enige trots kon ik jullie vertellen dat de jury mijn foto koos als winnaar voor de categorie 15-19.
Hierbij bedank ik nogmaals de mensen die mij geholpen hebben met mijn keuze.
Ik sluit hiermee een mooie periode van 2 huwelijken, een eerste opdracht en een gewonnen fotowedstrijd af.

laatste genomen foto