Ik weet het, ik weet het… ik zou mijn blog wat beter moeten bijhouden. Het is een kleine moeite maar het raakt zo snel vergeten.
Deze keer had ik het graag gehad over de jaarlijkse lentemars met koffieconcert van De Koninklijke Speelschaar S.F.X.. Net als vorig jaar was ik met plezier te gast op deze, tegen alle verwachtingen in, zonnige dag. Ik had dit jaar het voordeel dat ik me al volledig kon voorstellen hoe het in zijn werk zou gaan. Ik kon dus beter inspelen op bepaalde situaties en heb er dan ook persoonlijk meer van genoten. Minder stress en meer fotografieplezier.
Daarmee kom ik eigenlijk meteen ook tot de kern van deze blogpost. “Waarom doe ik dit?”, vragen sommige mensen wel eens. Waarom neem je gratis foto’s voor een vereniging? Persoonlijk hou ik aan de foto’s van verenigingen zoals de Speelschaar en Ware vreugd niet veel over. Ik ga naar concerten, slijt er mijn uren en als ik thuiskom begint het eigenlijk nog maar pas. Waarom zou je dit doen als je er niets aan hebt? Wel voor mij is het nog steeds een hobby. Een hobby die stilaan wat uit de hand aan het lopen is maar het blijft een hobby. Ik kan mij echt amuseren op zo’n dag. Je komt onder de mensen, je leert een heleboel mensen kennen zeker als je meerdere voorstellingen doet. En zo wordt het ook aangenamer. De eerste keer kom je toe en moet je wachten tot die ene persoon die jou kent je komt aanspreken. Maar nu kom ik met plezier toe. Mensen beginnen je te kennen, spreken je aan en smijten al eens met een complimentje naar je hoofd. Dit maakt het voor mij al de moeite om te komen.
Vaak heb ik echter het probleem dat ik achteraf geen zin heb om aan al die foto’s te beginnen. Er is niet echt een ‘klant’ die zit te wachten op die foto’s dus er lijkt niet echt haast bij. Maar sinds kort zie ik dat anders, eigenlijk heb je juist heel veel mensen die zitten te wachten. Alle mensen van die vereniging willen wel eens de foto’s zien van hun concert of optreden. En als je die foto’s dan eens even kwijt kan op Facebook en daar positieve commentaren op komen, dan kan ik u verzekeren dat ik volgend jaar met plezier terug ga!
Maar net als aan vele andere hobby’s spendeer ik aan deze hobby niet enkel veel tijd maar ook veel geld. Het materiaal is niet goedkoop en ik durf tegenwoordig niet meer uitrekenen wat ik al in mijn rugzak heb zitten. Het is natuurlijk altijd fijn als het materiaal zichzelf een beetje kan terug verdienen. Dus ja, ik maak reclame. Ja, ik draag mijn T-shirts als ik ergens kom. Kleren moet je toch aandoen; je kan dan zowel iets aandoen waarmee je duidelijk maakt wie je bent en waar je voor staat. En als mensen mij daardoor de volgende keer beter herkennen of mij aanspreken omdat ze misschien wel eens een fotograaf nodig hebben, dan is het mij de investering in T-shirts zeker waard. Ik moet toegeven dat het de laatste tijd meer en meer de goeie kant opgaat. In enkele weken tijd kon ik zowel communie- als babyborrelfoto’s met een gerust hart op mijn lijstje met ervaringen schrijven. En ja, beiden opdrachten werden mij aangeboden door mensen van een vereniging. Beide opdrachten kon ik doen omdat ik mij vrijwillig aansloot bij de vereniging. Want zo ver is het ondertussen gekomen bij toneelkring Ware Vreugd, ik ben lid. Het feit dat ze nu ook andere talenten zoals barman of webdesigner in mij zoeken, daar heb ik geen probleem mee. Ware Vreugd is een hechte groep. Een groep waar ik graag deel van uitmaak en als ik daar ook nog eens mijn hobby kan uitoefenen en andere dingen kan bijleren dan ben ik zeker en vast blij dat ik lid ben.
Conclusie: Ik neem foto’s voor verenigingen omdat ik daar andere mensen een plezier mee kan doen. Omdat het voor mij een kans is om mijn ervaring op te doen, en ik achteraf een doel heb met mijn foto’s. Dat dit alles nog eens kan in een aangename groep is voor mij de grote meerwaarde. Dat ik hierdoor af en toe eens een opdrachtje uit de brand kan slepen is mooi meegenomen maar niet de reden waarom ik het doe.
Wat heb ik zoal nog in het verschiet?
26 mei – 16 juni: examens
30 mei: feestje van toneelkring Ware Vreugd
10 juli: Huwelijksshoot in Brugge
De grote hoop niet dringende foto’s eens afwerken…
Mijn ‘fotografische conditie’ op peil houden.
Tussen de examens door of erna hoop ik ook mijn serie met mijn lego mannetje te kunnen voortzetten.
Foto’s vind je op mijn Facebook pagina of op instagram
